Polemika ze Zbyszkiem Jurczakiem

czyli kto jest czemu winien.

Gdy jakiś czas temu nasi sąsiedzi  kalwarianie organizowali  referendum ws odwołania swojego burmistrza - byłem wobec tych działań bardzo krytyczny. Z kilku powodów. Najważniejszy z nich był oczywiście taki że największy paradoks wytworzyli by organizatorzy referendum w sytuacji gdyby ich inicjatywa zakończyła się.... sukcesem. Nie dysponując własnym, w jakimś przynajmniej stopniu, realnym kandydatem, doprowadzili by do sytuacji, w której mieszkańcy Kalwarii ponownie byliby zmuszeni wybierać pomiędzy burmistrzami, którym w przeciągu jednego roku powiedzieli nie. No absurd kompletny.

Drugą sprawą, drugą wątpliwością o której mówiłem i pisałem w tamtym czasie był problem natury społecznej. Ludzie nie ufają politykom. W sytuacji kiedy ktoś przychodzi do nich i podsuwa jakąś kartkę do podpisania, prosi o wsparcie - tak naprawdę nie wiadomo dla jakiej sprawy, w jakim celu, w czyim interesie - podchodzą do tego z dużą nieufnością.

 No i - zazwyczaj, o ile nie zawsze - mają świętą rację. Tak naprawdę powinni pogonić delikwenta do wszystkich diabłów.

Twierdzi Zbigniew Jurczak że wadowiczanie są sami sobie winni, iż mają władzę jaką mają - w końcu przez pięć kadencji głosują na tych samych ludzi. Pozornie, wszystko się zgadza - głosowali - są winni jak fiks.

A ja pytam - jaką to, przez te wszystkie lata, starsze pokolenie ludzi opozycyjnych w stosunku do tej ekipy, ofertę złożyło mieszkańcom? Zrobiliście to co wszyscy - powiedzieliście ludziom czego wy od nich chcecie. Zorganizowaliście referendum z dziesięć lat temu i czekaliście że was poprą.

Mieliście lata - kilkanaście lat na to żeby zrobić dokładnie odwrotnie, żeby pójść do ludzi i zapytać, czego oni oczekują od władzy, co moglibyście dla nich zrobić wy.

Mam powyżej uszu polityków którzy raz na cztery lata przyłażą do mnie -a to z ulotkami a to skrzecząc z telewizora , tylko po to, żebym ja coś dla nich zrobił. Żebym dał im swój głos.

 Najwyższy czas żeby politycy, przynajmniej lokalni - przychodzili do mnie - przychodzili do ludzi i pytali czego ja chcę, jakie potrzeby ma nasza okolica, nasza ulica, nasze osiedle. Brzydzę się politykami którzy żebrzą o głosy ludzi, których nigdy wcześniej nie widzieli, nawet jako grupy. O których zapatrywaniach i potrzebach nie mają zielonego pojęcia. 

Tak więc, drogi Zbyszku - albo lepiej - panie Zbyszku - w końcu prawie się nie znamy - pomyliłeś kolejność. To nie ludzie sami sobie są winni, tylko wy - którzy chcieliście tworzyć alternatywę dla układu. Chcieliście czegoś od mieszkańców, zamiast przygotować się na odpowiedź - co możecie dać im wy. Zamiast pójść do nich i o to zapytać.

 Gmina Wadowice to 37 tysięcy ludzi. W tym szesnaście sołectw. Moim zdaniem nikt, kto osobiście nie rozmawiał z co dziesiątym, no w najgorszym razie - co piętnastym mieszkańcem miasta i gminnych wiosek, nie ma moralnego prawa żeby zostać burmistrzem.

I jeżeli nim nie został bądź nie zostanie - to winy musi poszukać przede wszystkim w sobie, nie zaś w mieszkańcach. Politycy wygrywający wybory stają się kastą uprzywilejowanych. Wyborcy doskonale wiedzą że szybciej wzrośnie status i dobrobyt człowieka, na którego oddali swój głos, niż ten zrealizuje choćby małą cząstkę tego co obiecał.

 Niech więc na ten status przynajmniej solidnie zapracuje zanim ludzie pozwolą mu go osiągnąć.