Ostatnie słowo przed referendum

Nietypowo ale i niegłupio chyba.

Rozmowa przeniesiona z forum IWW :


lulka pisze

Jestem przerażona tym, co widzę w necie, na wadowice24, te ich artykuły i sposób w jaki podaje się informacje. Komentarze również nie napawają mnie odwagą. Czytam teraz tutaj, i jest spokojnie, co jest dużym plusem. Nie wiem, czy iść na referendum, czy nie iść. Dlaczego ? Bo Wadowice to małe miasto, i ludzie gadają, i wszystko widać jak na patelni. Podoba mi się bardzo, co robi Mateusz, w jaki sposób to robi, a jednak nie wiem, czy się wychylać. Najbardziej przeraża mnie w tym miasteczku znaczenie kleru. Jestem tym ogromnie zmiesmaczona i wiem, że nie dożyję dnia, kiedy to się tutaj zmieni. Wadowice to dziwne miasto, oj bardzo dziwne, aż strach.

dziadunio pisze:

Lulka. Dwie sprawy – różnica pomiędzy strachem a lękiem jest taka że strach odczuwamy wobec realnego zagrożenia – a lękamy się rzeczy wyobrażonych, takich jak o nich myślimy – ale wcale niekoniecznie takich jakimi są(bądź ich nie ma) w rzeczywistości. Twój stan to lęk, nie strach – bo też lokalna władza nie ma żadnych – ewentualnie ma minimalne szanse i możliwości komuś naprawdę zaszkodzić. To mit, zbudowany głównie przez Kotarbę – takie ogłupiające pierdolamento – że on pozna jakieś nazwiska, że coś tam zrobi. Gówno może i gówno zrobi.

I druga rzecz – nawet ważniejsza – jeżeli ktokolwiek odczuwa strach czy lęk przed ludźmi którzy mają reprezentować jego interesy, przed ludźmi których wybieramy by pełnili publiczną służbę – to to jest bodaj czy nie najpoważniejszy argument za tym by tych ludzi natychmiast odwołać. W normalnie działającym, demokratycznym kraju ludzie nie mogą bać się władzy, no na litość boską. Czuć respekt – a, to i owszem – ale bać się??? Rozumiesz co próbuję ci powiedzieć?

lulka pisze:

do Ciebie i dziadunia
Nie boję się władzy. Boję się ludzi w Wadowicach i podziwiam Mateusza, dziadunia i jeszcze kilku, kiedyś też taka byłam i niczego się nie bałam. Wahania to nie jest zła rzecz i już wiem, co zrobię – pójdę.

Dzisiaj przeczytałam „słodkie” pismo od samej p. burmistrz, w którym apeluje, żeby nie iść na referendum.
zacytuję końcówkę:
Byłoby pięknie, aby w okresie przygotowań do kanonizacji Jana Pawła II nasza Gmina pokazała się z jak najlepszej strony. Abyśmy pokazali wszystkim, że tu, u nas, panuje zgoda.
Nie idziemy do referendum – już w przyszłym roku są wybory.

Jako, że nie znoszę fałszu, to podsumuję – w Wadowicach nie ma zgody, co wyraźnie widać, aż skwierczy.
A po drugie – nie znoszę, jak mi ktoś cokolwiek narzuca i sugeruje – mam swój mózg.
No i liścik zaważył – takie to proste.

Dzisiejsze komentarze na w24 tak mi się spodobały, że jestem słonna się założyć, że odwołamy ten urząd w całości już teraz. Tak czuję.